Brownsberg
Door: marieke
Blijf op de hoogte en volg marieke
17 Oktober 2004 | Suriname, Paramaribo
Hallo lieve leeskeesjes,
Dan nu eindelijk het verslag over het vorige weekend. Op vrijdag 8 oktober zijn we vertrokken naar Brownsberg. Zoals altijd verwachten we een rustige reis van een paar uurtjes, maar elke keer blijkt het weer anders te gaan. Deze keer kwam er met hoge snelheid een blauwe truck recht op onze bus afrijden. Omdat wij volgens surinaamse begrippen op de goede weghelft reden (aan de linkerkant) en die andere volgens hollandse begrippen ook aan de goede kant van de weg reed, besloot onze buschauffeur zich deze keer maar aan te passen. Op het laatste moment ging hij naar rechts, net toen die truck zich ook bewust werd van de surinaamse verkeersregels. Het gevolg was dat wij snel weer naar onze eigen weghelft reden en de truck verloor de macht over het stuur. De truck zagen we verdwijnen in de berm/afgrond. Tja en toen was er paniek in de bus, wij wouden allemaal stoppen om te kijken of we die man nog konden helpen. Maar onze chef reed door, omdat het een heel gevaarlijke weg is. Als je stopt is er een grote kans dat je overvallen wordt. Toen iswar (neefje van prem) dat tegen ons zei zag je ook echt dat hij bang was dat we zouden stoppen. Eerst ben je natuurlijk kwaad op die chef, wat kan jou je spulletjes schelen, je wilt die man helpen. Later denk je wel ander land ander manier van doen. Wat weet je nou van het gevaar af hier in Suriname dus kun je maar het beste luisteren naar de mensen die het wel weten.
Eenmaal aangekomen in Brownsberg kwam de stemming er later op de avond toch wel weer in. Op Brownsberg was het uitzicht echt ongelooflijk mooi. Ook was het hier wat frisser dan in de stad. Lekkere gezonde lucht, boven op de berg met een uitzicht wat je onmogelijk na kunt vertellen, wat wil je nog meer. Er was ook een cafeetje waar we met z’n allen gingen dansen, kaarten en drinken. Met een slok op maak je echt alle hangmatblunders in 1 nacht mee. Lachen hoe sommigen in hun hangmat probeerde te komen.
Zaterdagmorgen hebben we gewandeld door het oerwoud op zoek naar de koemboeval. Wij zijn met z’n drieen gaan wandelen in de hoop dat we nog spectaculaire bewoners van het bos zouden tegenkomen. Er komen namelijk slangen, poema’s, spinnen, apen, salamanders en ga zo maar door, voor in allerlei soorten en maten. Spinnen heb ik helaas nog niet gezien, zo kom ik toch nooit van die angst af. Maar goed, we hebben wel aapjes gezien en heel veel salamanders. Onder het lopen hoor je boven in de bomen dat er apen met elkaar praten en dat ze noten stuk slaan op de boom. Helaas zijn die bomen zo ontzettend hoog dat je ze heel moeilijk kan zien zitten.
Zaterdagmiddag zijn we vervolgens naar Brokopondo Beach vertrokken. Daar aangekomen zagen we allemaal rieten huisjes waar we onze hangmat konden ophangen en we konden zwemmen. Heerlijk afkoelen in de rivier. S’avonds was er natuurlijk weer een groot feest. Even een correctie op het verhaal van Geeuwke, er waren inderdaad mensen die even lekker wouden pootje baden in het water, alleen namen sommige mensen (lees Geeuwke) andere mensen (lees marieke) mee die totaal niet op het pootje baden waren voorbereid. Zo houden slippers er absoluut niet van om te blijven drijven in
het water. Sterker nog het zijn fanatieke duikers die zich lekker aan de bodem vastklampen om te genieten van het onderwaterleven. Bye bye slipper. Vandaar die foto.
Zondag zijn we nog even naar Brokopondo stuwmeer geweest en vervolgens weer op huis aan. Eenmaal thuis aangekomen zagen we eruit als een stelletje bassies, rood haar, rode wenkbrauwen en een rode neus. Dat kwam door de rode bauxietwegen waar we zo’n drie uur met raampjes open over heen crossten.
Nou doen we natuurlijk niet alleen in het weekend leuke dingen. De weken zelf vliegen hier ook voorbij. Zo gaan we maandagsavond zwemmen, dinsdagavond naar salsales, woensdag (zelf in te vullen) en donderdags weer naar salsales. Ja, ja dames en heren u leest het goed ik zit op salsa les met Geeuwke. Dat gaat super goed zolang ik maar niet met geeuwke dans. Er moet namelijk 1 iemand de dans leiden en laten we nou net allebei een beetje eigenwijs zijn. Tja dan gaat dat dansen moeilijk he. Onze leraar heeft ons dan ook maar uit elkaar gehaald.
Afgelopen woensdag hebben we trouwens nog met z’n allen naar voetbal zitten kijken bij ‘ het vat’. Zo missen we hier niks van onze uitblinkende voetbalkwaliteit.
Ik moet er helaas weer mee stoppen, want mijn schatje kan niet wachten om zijn moeder even te bellen. Dus groetjes allemaal en tot de volgende keer.
Dan nu eindelijk het verslag over het vorige weekend. Op vrijdag 8 oktober zijn we vertrokken naar Brownsberg. Zoals altijd verwachten we een rustige reis van een paar uurtjes, maar elke keer blijkt het weer anders te gaan. Deze keer kwam er met hoge snelheid een blauwe truck recht op onze bus afrijden. Omdat wij volgens surinaamse begrippen op de goede weghelft reden (aan de linkerkant) en die andere volgens hollandse begrippen ook aan de goede kant van de weg reed, besloot onze buschauffeur zich deze keer maar aan te passen. Op het laatste moment ging hij naar rechts, net toen die truck zich ook bewust werd van de surinaamse verkeersregels. Het gevolg was dat wij snel weer naar onze eigen weghelft reden en de truck verloor de macht over het stuur. De truck zagen we verdwijnen in de berm/afgrond. Tja en toen was er paniek in de bus, wij wouden allemaal stoppen om te kijken of we die man nog konden helpen. Maar onze chef reed door, omdat het een heel gevaarlijke weg is. Als je stopt is er een grote kans dat je overvallen wordt. Toen iswar (neefje van prem) dat tegen ons zei zag je ook echt dat hij bang was dat we zouden stoppen. Eerst ben je natuurlijk kwaad op die chef, wat kan jou je spulletjes schelen, je wilt die man helpen. Later denk je wel ander land ander manier van doen. Wat weet je nou van het gevaar af hier in Suriname dus kun je maar het beste luisteren naar de mensen die het wel weten.
Eenmaal aangekomen in Brownsberg kwam de stemming er later op de avond toch wel weer in. Op Brownsberg was het uitzicht echt ongelooflijk mooi. Ook was het hier wat frisser dan in de stad. Lekkere gezonde lucht, boven op de berg met een uitzicht wat je onmogelijk na kunt vertellen, wat wil je nog meer. Er was ook een cafeetje waar we met z’n allen gingen dansen, kaarten en drinken. Met een slok op maak je echt alle hangmatblunders in 1 nacht mee. Lachen hoe sommigen in hun hangmat probeerde te komen.
Zaterdagmorgen hebben we gewandeld door het oerwoud op zoek naar de koemboeval. Wij zijn met z’n drieen gaan wandelen in de hoop dat we nog spectaculaire bewoners van het bos zouden tegenkomen. Er komen namelijk slangen, poema’s, spinnen, apen, salamanders en ga zo maar door, voor in allerlei soorten en maten. Spinnen heb ik helaas nog niet gezien, zo kom ik toch nooit van die angst af. Maar goed, we hebben wel aapjes gezien en heel veel salamanders. Onder het lopen hoor je boven in de bomen dat er apen met elkaar praten en dat ze noten stuk slaan op de boom. Helaas zijn die bomen zo ontzettend hoog dat je ze heel moeilijk kan zien zitten.
Zaterdagmiddag zijn we vervolgens naar Brokopondo Beach vertrokken. Daar aangekomen zagen we allemaal rieten huisjes waar we onze hangmat konden ophangen en we konden zwemmen. Heerlijk afkoelen in de rivier. S’avonds was er natuurlijk weer een groot feest. Even een correctie op het verhaal van Geeuwke, er waren inderdaad mensen die even lekker wouden pootje baden in het water, alleen namen sommige mensen (lees Geeuwke) andere mensen (lees marieke) mee die totaal niet op het pootje baden waren voorbereid. Zo houden slippers er absoluut niet van om te blijven drijven in
het water. Sterker nog het zijn fanatieke duikers die zich lekker aan de bodem vastklampen om te genieten van het onderwaterleven. Bye bye slipper. Vandaar die foto.
Zondag zijn we nog even naar Brokopondo stuwmeer geweest en vervolgens weer op huis aan. Eenmaal thuis aangekomen zagen we eruit als een stelletje bassies, rood haar, rode wenkbrauwen en een rode neus. Dat kwam door de rode bauxietwegen waar we zo’n drie uur met raampjes open over heen crossten.
Nou doen we natuurlijk niet alleen in het weekend leuke dingen. De weken zelf vliegen hier ook voorbij. Zo gaan we maandagsavond zwemmen, dinsdagavond naar salsales, woensdag (zelf in te vullen) en donderdags weer naar salsales. Ja, ja dames en heren u leest het goed ik zit op salsa les met Geeuwke. Dat gaat super goed zolang ik maar niet met geeuwke dans. Er moet namelijk 1 iemand de dans leiden en laten we nou net allebei een beetje eigenwijs zijn. Tja dan gaat dat dansen moeilijk he. Onze leraar heeft ons dan ook maar uit elkaar gehaald.
Afgelopen woensdag hebben we trouwens nog met z’n allen naar voetbal zitten kijken bij ‘ het vat’. Zo missen we hier niks van onze uitblinkende voetbalkwaliteit.
Ik moet er helaas weer mee stoppen, want mijn schatje kan niet wachten om zijn moeder even te bellen. Dus groetjes allemaal en tot de volgende keer.
-
18 Oktober 2004 - 13:32
Nathalie:
jee mariek, doe je ook nog wat nuttigs daar?? klinkt allemaal super!!! gaaf dat je daar tog heen bent gegaan!! veel plezier nog daar!! dikke kus!! -
20 Oktober 2004 - 18:04
Iemand Met Ook Zo'n Site, Maar Dan MET Bezoekers:
Tip: hou je site een beetje up-to-date, dan kijkt er ook nog eens iemand op, en plaats eens wat leuke foto's. Geen dank. -
21 Oktober 2004 - 16:43
Dum:
wie is dat bijdehandje? ga eens aan je werk man. Sommige mensen doen werken de hele dag, tja dan krijg je zulke sites hahaha -
21 Oktober 2004 - 19:47
Papiek:
Mooi verhaal piek
prachtig om te lezen hoe het met je gaat en wat je doet. Boeiend ook hoe je relatie met meeuw verloopt. Jullie weten dat plagen en elkaardehersensinslaan vlak bij elkaar liggen? Wat is toch het verschil? liefde en haat? eigenwijs of niet? aanvullend of gelijkgestemd? .
Piek, ik WOUD dat jij lang blief houden van Meeuw. Dat woud meeuw denk ik ook wel. Of woudeden jullie allebei de leiding blijven nemen? doei -
22 Oktober 2004 - 11:58
Geeuwke:
Ja inderdaad Marieke, wouden is geen werkwoord meer een meervoud van woud,en dat is een zelfstandig naamwoord, en ook nog eens een bos. -
23 Oktober 2004 - 19:52
Opa Jan:
wat wout ik graag daar zijn zeg, spinnen en ratten moet prachtig zijn. Waarom reden jullie trouwens die vrachtwagen van de weg af, ik denk dat hij gewoon rechtdoor wout rijden. Overigens, kun je daar ook spinnen en ratten eten? Dat is vaak een goed begin om van de angst af te komen. Op je bord lopen ze vaak minder hard weg na gebakken te zijn. Trouwens, als geeuw zijn moeder moet bellen, waarom moet jij dan stoppen? Maar verder, absoluut goed verhaal. Nu opa:
Hier opa, je ziet dat Jan nog wel wat aan zijn nederlands mag doen. Nog heel harteljk bedankt dat je oma gisteravond nog telefonisch hebt gefeliciteerd met haar verjaardag. Dat was een heel leuke verrassing voor haar. Ik eindig maar zal binnenkort nog wel een berichtje sturen. -
25 Oktober 2004 - 12:19
Corina:
Hé Marieke, mooi verhaal!! Dus Geeuwke belt regelmatig naar huis? Tja, wat zal dat zeggen. Bedankt voor jullie kaart voor Annika, ze zal zelf ook binnenkort wel weer even mailen. Maarre, hoe gaat het op je stage? -
02 November 2004 - 15:48
Kinrie(nichtje Van Geeuwke):
heeeey hoe gaat ie met mij gaat ie goed veel suc6 doei -
04 November 2004 - 20:38
Corina:
Hoi Kinrie, leuk jou hier ook tegen te komen. Ga je ook nog bij Pieter kijken? www.sjakies.tk. Marieke, prettig weekend en jij ook nog bedankt voor het kaartje van Annika, ze viel direct voor de kleurtjes! -
08 November 2004 - 21:56
Minä Olen Pieter:
hee marieke!!!!!
Kun je nog steeds een beetje volhouden daar? Hoe zit dat trouwens met die foto's? Er staan namelijk niet zo heel erg veel plaatjes bij je verhaaltjes!!!!!
Groetjes -
12 November 2004 - 19:00
Mams Bosma:
Hallo Marieke,
Zo te horen en zien vermaken jullie je prima daar. Wees voorzichtig en succes met je stage. Geniet ervan! Groetjes uit Zuidwolde -
12 November 2004 - 19:03
ALdrik:
Dik lol daarzo dus
nou succes verder daar nog
mzzl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
